Orhiko xoria
oger Idiart (1931-2009) Jente gaztia dadila Etxetik hurrun lanila Ez erran galdurik dela: Ützül ditake berhala Jin bedi gure artila Orhiko txoria orhila (berriz) Txoriak jiten zaizkula Huts egin gabe sekula Lehenik bat, gero mila…
oger Idiart (1931-2009) Jente gaztia dadila Etxetik hurrun lanila Ez erran galdurik dela: Ützül ditake berhala Jin bedi gure artila Orhiko txoria orhila (berriz) Txoriak jiten zaizkula Huts egin gabe sekula Lehenik bat, gero mila…
Egunsentiaren lehen argi izpiak ez dira susmatzen eta portuko urak udaberriko goiz honetan zimurrik ez. Etxeko logelan: isilik jaiki zaitez, bada, zu mutil, baina zergatik aitatxi? Aitamak lo atseginetan ongi dautza, haien…
Ate sekretua zure gotorlekuan ustekabean nik aurkitu nuenean, liluratu ninduen zuzen zuzenean, ezin asmatuzko altxorren azaltzean, plazeraren izpiak zure begietan. Urrundik ikusten ez ziren harresiak, halere sasien atzetik susmatuak, gero hesien gibelean ageriak, azkenik…
Artalde deslaituaren ardi beltzak izatea egokitu zaigu, ardi beltzetan ilunenak. Egia esanda, egoera honetan aurkitzeak egiten gaitu zoriontsu sumisio zelai honetan. Ahalik eta alboratuen are eta zoriontsuago. Euren bidearen kontrako norantza da gure norabidea: Buelta…
Nor naizen, laisterka nabil erantzuna ezin eutsi, atmosferan naiz desegin nire arima zatiturik. Ginen, gara, izanen gara? Itxura edo egia, besteek esan edo guk pentsa ezinjakintasunaren jokoa. Nor naizen badakit ni neu ezin…
Erori ziren, haize gaixtoak eraman zituen. Lurrera jauziz desagertu ziren, ilunan eroriz desagertuta, ezin ibiliz, ametsa urratuta. Babesik ez, hotzak hartuta herioaren hortzez. Ezereza desagertzez birjaiotza, atera ziren, gorputza osatu…
Hitzak lerroz lerro ditzadan ezar Ez dut argirik behar Ez otoi,ez argirik ekar! Neure nortasun agiria dut iñungoa Nazionaletaterik gabekoa. Idazteko dagidan hautua Ez da publikoa Ez ta ere jendeen artekoa. Ni asmatzailea naiz,zinez Olerkiak…
Margotzen ari naizen bitartean, gogoan dudan baratze ederra ikustea ez al da nahikoa, bere baitan, izkutaturik, lamiak daudela uste gabe? Abstraktu orekatu bat sortzen ari naizen anartean, sormen nahasi bat ikustea ez al da nahikoa,…
Orlegi, orlegi, kanta zazu azken koplak, ta guk entzun bihar arte, ene lagun ikusiko gara, bai, hurrengon. Agur, agur, hosto biziak izkutatzen doaz piztiak izango ote da egunsentia azkenekoa, zaharregia. Aterako da txuria zuhaitz biluz…
“Adizu”,-” xo” Etzanik, so Besterik? Lo Ai txotxolo! Eta larrurik ez jo. Re mi fa sol do Resol mi fado Hala, animo .Go! Arriska ba, to! Ezezkoa jasotzeko Hobe izan tontolo Eta bihar arte potxolo.