Errekak une zehatzaren eternitatea  gozatzen badu ere,

heriotzaren ezagutza arrotz izanda , isurmena du ele.

Inoiz geldirik ez dago, beti dantzan, ur jarioa   erne.

Itsasoko uhainak bere  aterbe zabaltzat betiko hartu arte.

Gizakia mortala eta bizira erdia ta, beti hilkor eta erdi,

Oreka ere hilkorra, aldiz desoreka imortala ta erdi.  

Ekaitzak hedoia ikaratuz, desoreka osoa sortaraz lezake,

euria, eta kazkabarra  jaurtikiz  lurrera, hazi bihurtu arte.

Orekak dauka lurpean, isiltasun  oso, heriotzaren kide

beherantz, aldiz ur jauzia desoreka erne erremediorik gabe,

Gizakia mortala eta bizira erdia ta, beti hilkor eta erdi,

Oreka ere hilkorra, aldiz desoreka imortala ta erdi.

Orekak gure biziaren hilkortasuna gozatzen badu ere,

Desorekak  ur bizietan mugikortasuna du eternitate

Lurrina gorantz badoa  ikusgaitza hedoi bustiak erne

haziz bizia erdituz, eta isurmena  hilgaitz izan  arte

Gizakia mortala eta bizira erdia ta, beti hilkor eta erdi,

Oreka ere hilkorra, aldiz desoreka imortala ta erdi.