“Haur nintzelarik bi jolas moeta nuen hitzekin. Bata, hitz bat hartu eta errepikatzea. Esate baterako, arbola, arbola, arbola, harik eta errpikatzearen errepikatzez arbola halako zarata bat bihurtu, arbolaren esanahia lausotu arte. Gero beste hitz bat,…
“Bada Garazi-ko lurraldean artzain hirixka bat, polit bezain maitagarri, sotil bezain txukuna. Bere eliz-torre liraina, nola artzaina artalde zuri baten erdian, inguruko zaizkion basetxe txuri leinargien zaitzaile bailitzan ageri zaigu. Gure arbasoek Behorlegi izenez bataiatu…
“Nekaturik zihoan 42. Street-ean zehar, lanbropean, gabardina handi bat soinean eta ingeles estiloko kapela buruan. Haize bustiak jo ez zezan zerbait makurturik zeramatzan bizkarrak, eskuak poltsikoetan eta lepokoa sudurzuloetaraino. Hotza zen urtarrileko ilunabartze hartan Manhattanen….
“Ezin esan nezake noiztik ezagutzen dudan Ignacio. Ai Ignacio, Ignacio. Uste dut betidanik ezagutzen dudala, gazte gaztetatik. Auzo berean bizi ginen. Eskola berberara joaten ginela pentsatuko duzu. Ez. Bera fraileetara joaten zen, eta ni auzoko…
“Bera pasatzean ez zen lurra dardaraz jartzen, ez eguzkia arduratzen, ez mutilik bueltatzen… Baina bera zen, Itziar, bere horren konplejoarekin, egia. Baina munduan bat zen, norbait, bere bizitze bereziarekin, bere sentimentuekin, bere kezka eta ametsekin….
“Epaillako egun bat zen. Sartaldetik zetorren aizeak, itsasoko oiarzunen ekarle, makur erazten zituen parkeko zuaitz illunak sala-leioaren aurrean; intzirika ari ziran, eta iñarrosten ziran ontzi-mastak izan bailirakean ekaitz baten jostagaillu. Ba zirudian gizabiotz baten amets…
“1980rako urte pare bat falta zela, uztaileko arratsalde sargori batean ailegatu nintzen zibilizazioaren azken portura, Tolosara. Mendian gora, Vasconum. Hemeretzi urtez asfalto hutsean hazi eta baserri batera joan nintzen, neure burua Josechu el vasco bihurtu…
“Hamabost urte bete nitueneko gabonetan ihes egin nuen etxetik. Amaren etxetik, hobeto esanda, aitarenera itzultzeko alde egin nuelako handik, gure benetako etxera, gurasoak banatu ziren arte laurok bizi izan ginenekora. Banaketa, hiru urte lehenago gertatu…
“Arnasa hartzea automatikoki egin nahi huke, zangoen eta batez ere, besoen mugimenduaren edo erritmoaren kontrolpetik libratu. Zangoen martxa edo erritmoa gutitu gabe, arnasa hartzearena makaldu. Haizea sudurretatik hartzen saiatzen haiz -pulmoietara hotza sartzen ez uztearren-…
“Azal zurikoa zen. Gure mendietako betiereko elurraren zuriaren pareko. Arroz-hautsen beharrik ez zeukan haren bisaiak. Arroserantz lerratzen zen zuritasun hartan ezpain haragitsu gorriskak sortzen ziren. Eta begietan esmeralda bi zituela pentsatu nuen segituan. Inori grisez…