Zu zira inoiz ikusi dudan lorerik ederrena, ezagutu dudan koloretsuena, hainbeste xoratu nauen lurrina, abuztuko goiz honetan jaso dudana. Eskaini zenidan zure bihotza, zure maitasun petaloak emanez, aldi berean lore basati eta samur,…
Gehiago irakurri...
Gaia: “Bizitzaren miraria” Gidaria: Juankar Lopez-Mugartza Ekitaldiaren eguna: urriak 19 Elkarretaratze ordua: 11etan Bazkaria: nork berea ekar dezala, gero denon artean partekatzeko. Xehetasunak: https://olerkarieneguna14.blogspot.com/ Izenak eman urriaren 14rako, hemen: olerkibilduma@sfr.fr …
Aski goiz izanen da kexatzeko nere pertsona ttikiaz, gertatuko dena gertatuko baita, hori ez baita gure ardura. Ez da heriotzaz kexatu behar duguna, baina bai onez gure bizitza betetzea, bizitzaren maitasuna bete-betean bizi…
Ez da ezertaz damu beharrik, damua iraganaren partea da, ahanzten ez bada, gaude geldirik, izan oroitzapen ona, txarra… Malkoak baino ez ditu sortzen, gustu mingots garratza isurtzen, bizitzari hegalak mozten, itxaropena, gogoa suntsitzen….
Jatetxe azantzetik askatu orduko, Hemingway-rekin bare, badut kantatuko Iruñean orain bertan, lagunen artean, poesiaren xarma, baratze batean. Harresi tontorrean, udazken ekiak, platanoen hostoei amets koloreak ematen badizkie, gorri ‘ta berdeak, baita jokoan…
Nire laguna zinen, ukan ez dudan arreba, konplizea, kide zintzoa, nire minen entzulea. Saminezko egia da, bakar-bakarrik utzita, askatu duzu eskua, lotzen, batzen gintuena. Mundu bat lehertu da, utzi nauzu aztoratua, minez gainezkatua…
Txantxangorrilaria deitzen naute beti, herriaren barnean aurkitzen bakarti, harrizko paisaietan artista ausarti, eraikinez eraikin betoiko hegazti, erraz-erraz egiten ahalegin guti. Pintzela zait mugitzen, margoen artean, txoriaren ber gisan, burua zeruan, margo denak zabaltzen,…
Familia zuhaitz adarren antzekoa da, bakoitza norabide ezberdin batetik doa, baina guztiek sustrai berberak dituzte. Isurtzen den izerdi berekoak gira. Askotan amesten dugu euskal nazio batekin, baina ematen al dizkiogu bitarteko guziak?…
Uretan lerratzen da, traineru gorria, isil isilik dabil, arraunen kolpeka. Eskutan dituenak, jateko tirria, sabelean badauka, lainoan gordeka. Txiki-txikitik doa ur krudel hauetan, lehen aitatxirekin, gero aitarekin, harkaitz hauen artean, betiko zainetan, amaituko…
Zorien bidegurutzea da, ta gure topaketen segida, eraikitzen gaituztenak dira. Horiei esker gaur naiz, naizena! Zalantzak ere izan badira, nekea sortu ere izana, haserrea maiz hor agertzen da, momentu zailak pasatu dira. …
You must be logged in to post a comment.