Lore guztiz xarmagarri, miragarri, duzu gure bihotz osoa ideki, ezpain finetatik egin duzu irri, poztasun goxoa diguzu ekarri, gure argi, maitasunaren iduzki, muxu zuri. Eder, ezti, ta haizearen jainkosa, ume, haurra, amodioaren fruitua, bihar, etzi,…
Goiz heze epelean baben uzta ona, bazkarian beti da gordinik onena. Ezkerreko eskuan dudan leka hori luzeran irekia ezazu iduri. Ale guztiak handik ongi bereizteko, eskuineko hatzez ditut bultzatuko, zapatuz barneko azal zetatsua, zure ateenaren oso berdintsua. Bazkaltzekoa dudan, platera zer sua! ………… 2020/04/12 Hatsaren Poesia – Olerki…
Hauts ale alaia naiz, betitik alaia, unibertsoko izar jokoen zelaia begiratzen dudala, ikusgai galaia, artzainaren izarrak markatu belaia. Lanetan, kantuetan ‘ta ere dantzetan, bilioika atomo ari ale hartan, bizirik irauten dut…
Nahiko nizuke adierazi, kantu hau, dizudana idatzi. Hitz hauek daitezela isuri, zure bihotzean gaindi. Musika honen goxotasuna, oihartzunaren amodioa, zuri eskaini nahi dizudana, josten gaituen melodia. Larrungo haizearen ferekak, txistu berrarmonizatuak mendiko ahotsaren abestiak, sortu…
Goiz honetako egunsentiak dirdiratsu argi bereziak, esnatzen ari dira xoriak inarrosten dituzte hegalak. Baten-bat txistuka hasten da, kantuz, sortzen melodia, besteek dute ematen segida, bilakatu da, sinfonia goxoa. Zure leihoaren parean dira, zuri eskaintzeko musika,…
Telesforo Montzon (1970) Gazte bat lurrean aurkitu dugu Lore gorriz beterik golkoa Burdinen atzetik ihesi dator Euskal gazteriaren oihua Mutilak eskuak elkar gurutza Egin ta bultza denak batera Bidean anaia erortzen bazaik Lepoan hartu ta…
Egun batean hautua egin beharko da, egun horretan argiak izan beharko gira, jakin beharko dugu nor nahi dugun izan, jakin beharko dugu zer nahi dugun izan. Elebitasunak hiltzen baitu gure hizkuntza, euskara zaharra indartzeko ordez,…
. Ispilu neuronetan, konturatu gabe, nireen irudiak, ahalegin gabe, grabatuak zaizkizu, izadia jabe, gure harremanaren betiko nerabe. . Isil-isilik doa, garunen artean, gogoeten parrasta, hegalka airean, bai, parteka ditzagun, gure ez ustean, gure ikuspuntuak, beti…
Ilunalde fresko-fresko batetan airatu nintzen hegalak zabalduta, orekan segituz haizeen bidea, ilargi dirdiratsu baten behean. Pentze eta lore ederren artean gogotik hegalka ari nintzenean, izar ezti bat irriño ezpainetan, agertu zautan zeruaren erdian. Zoin ederra…
Lehen ilunabarra kanpoan, ostiral arrats honetan, hogeita hamar urte barnean, zer poza hori ikustean! Txorikumea habiatik ateratzean, lehen saltoa egin beharrean, bizi berri baten hastapen horretan, kuraia, beldurra, nahasten buruan. Zertan gelditu da Herria? Nolako…
You must be logged in to post a comment.