Bihotz handia zinuen, gizon eskuzabala, zure aurpegiak zuen irribarre bihurria. Askotan ezagutu dut, zure umore goxoa, maiz barre egin dugu, hori zen zure arma. Zer nolako plazera zure musika entzutea, hizkuntza poetikoa zure…
Gehiago irakurri...
Zuregatik maitatua nahiko nuen izan, amorante zoragarriak bilakatuz, egiazko amodioarekin elkartuz, ametsa egiaz, aldatuko da orduan. Adiskidantza amodioaz aldatzen al da? Sentimendu desberdinak nahasten ahal dira? Nere ametsa ilusioa besterik ez ote…
GAU BELTZA (San Ximun eta San Judas doinuan) Euskaldunek ziotena, bizi-indarra, bidaiatzen da zeru aldera. Ohitura zaharrak, sinesmen zaharrak geureak, betikoak, arbasoek bai eskainiak. Ez gira sorginak, ez gira ez,…
Utz nezazue ametsak egiten, bizitzea baitute hobetzen, ainitzetan arintzen, lasaitzen, kezkak lurrundu dire egiten. Noiztenka beste nunbait dirudi, lotua naizelako amets bati, dar-dar egiten zaituen hori, betikoa nahi duzularik utzi. Bizi-arnasa dudan…
Nere oroimenean egonen zira, gau hartan agindu nizun bezala, isiltasun sakon baten barrenean, mundu hontatik airatu zirenean. Gogoan dut zure aurpegi ederra, irribarre hain goxoarekin zena, bizigarria eragiten zuena, bai, umore ona zabaltzen…
Dena zure irriñoarekin hasi da, nire begirada zurean galdu da, sentimendua ezin deskribatua, une hauetan partekatzen duguna, denbora momentu batez gelditu da, hitzik erran gabe ere, ulertu gira. Zein goxo eta kontsolagarria, ze…
Kontatzen denez oraindik, gaztelu-mendi artean galdurik omen dabiltza nafar gerlarien arimak, gure hildakoen mundutik, itzultzen diren zaldunak, borroka zelai hitsetan, zutoihalak eskuetan. Iraganaren aldeko, bihar askea lortzeko, borroka garaitu eta zapaldu gure etsaiak….
Zein goxoa den zurekin paseatzea, eskuz esku, elkarrekin maitatzea, erabateko arduragabekerian, besterik gabe konplizitate batean. Ze poza besarkada batean lotzea, irribarre bihurria partekatzea, osmosia oso barnean sentitzea, aske, eguneroko kezkak ahantzita. Maite…
Iparra eta Hegoa, Euskal Herria, arbasoen lurra! Denboraren goizaldetik euskaldunak daude zutik. Ekaitzak eta urakanak, gure lurrera jin direnak, utzi dituzte kalte handiak, kolpatuak, ez hilak! Tartalo inbaditzailea! Irentsi ezin euskalduna! Itogarria amaituko…
Estropezu egin nuenean, zulo ilun sakonean nintzenean, hor izan zira nere ondoan, ni zutitzeko, zuzentzeko gisan. Bizitzaren porrot ilunak, bakardadezko momentuak, etsipenez betetzen nautenak, beltzez tindatuak gau-egunak. Adiskidantzaren indarra, gorde ahal izan…