Amaieraren azken momentuetan lurretik altxatzeko ahaleginak handitzen diren hoietan. Utopikotzat hartzen genuen horrek aurpegia eman gabe jarraitzen duenean. Gorputzak askatzen gaituen mometu horretan, bertan eraikitako, guregan eraikitako errepublika sendoa deuseztatuz eta gure nahiei botere guztia…
Itsas aldera dabiazkit Eta dairazkit Malko urdin urtuak Nigar xotin izutuak. Zinez andre,amodioa galtzen denean Ba al dakin norat dabian? Erantzun baino lehen behar dinat esan: Hi baino lehenago hiltzen banun Hi baino lehenago jakingo…
Herensugearen pausoen hotsaz orro eginez sartu zinen nire bizitzan. Denok dakigu herensugeek herriak ihartzen dituztela. Halaxe egin zenuen zuk. Orain altzariak kiskalduta turista madarikatuen artean bigarren eskuko azokan murgiltzen naiz elkortu gabeko aztarnak bilatu nahian.
Ni hiltzenean Ehortz nazazue Nere kitarrarekin batean Hondarraren azpian… Ni hiltzenean Haritzen artean Onttoen ondoan… Ni hiltzenean, Nere kitarrarekin batean, Hautsaren azpian… Helduko zaizkizue Doinu berriak. Oi haize lagun maitea! Oi haize adiskidea! Ni hiltzenean
Nekea, ez da ikusten bidea, nora noa? Aurrera? Atzera? ezin jakin, ordea. Helmugarik gabe, galduta berriz ere, nondik atera? Non ote da bidea? Naizena ez naizela, ez naizena naizela, ezin ikusi bidea. Nekea, etorkizunak, zer…
Bizia norentzat igurikaten eta Pairatzen duen gizonak, ez daki. Sufritzen eta goiaitatzen Inoiz ez ezagutuko Dituendako. Horiek aldiz egonen dira haiduru Beste hainbeste ez ezagutuendako Lan egiten,pentsatzen Tea min ukaiten Izaiteko egun oroz Gogorki izerditzen….
Zanpantzarrak itturingo plazan larru ta garez saltoxka Amaiurko gaztelu noblia,Gorramendirantz begira agurka Zozaiatikan da aditzen Astraingo balsa ta zitu horixka Nere leihotik iñauzturikan,katu beltzak so,ortoska. Ximista gaistoak Aritzakuneko haritzak jo ditu Ursuko santa Ana isilikan,izorragatik…
Esnatu! Galduta nabil labirinto honetan Eta ezin jakin nola atera benetan. Tartetan bidea aurkitzen dudala, ibiltzen hasi eta berehala oinak urratu zaizkidala konturatzen naiz bapatean. Herbestean, izan nintzena galduta, nire izena ezin aurkituta, gogoa jada…
Azkeneko lorea jarri dut ilean. Aspaldi lore faltsuak jartzen ditudala ene lagun. Kolorea kentzen ez amaitzeko. Ezpainetan hainbeste jartzen duzun gorria. Bihotzak garrasi egin du bizia behar baitu. Odol kolorea baldin bada hobe. Azazkaletan grabatu…
Hogeita hamarrak bete berriak esku artean munduak eztanda egiten dizu.